Otobüs Yolculuğu..

Bunlar otobüstürler.

Şu anda bir otobüsteyim. Hiç sevmem otobüs yolculuklarını. Özellikle de Didim-A.Ş.T.İ gibi 12-13 saat sürenlerini. Her otobüste olan şeyler var aslında burda da. Önümde bir anne ve bebeği var ; ağlayıp duruyor işte ( Anne değil bebeği tabiki ). Solumda ise bir anne ve kızı var kavga ediyorlar. Arkamda ise tam zıttı bir çift var. Hani horlayan bir adam olur ya her arabada , işte o adam benim büyükbabamdır. Hafiften utanıyorum, halbuse bu otobüstekileri bir daha görme ihtimalim çok düşük ( Hesap yaptırmayın şimdi.) . Dışarıyı izleyemiyorum, hava karanlık. Kafamı yaslıyorum cama uyutmayan bir sarsıntı. Bi de camın kenarına ufak bir çıkıntı yapmışlar kol koysan konulmuyor, yaslansan batıyor. Arada mikrafon ile uyuşuk uyuşuk konuşan muavine ''TV'yi açar mısınız?'' demek istiyorum ama olmuyor. Düşünüyorum sadece. Küçük şeyler düşünüyorum. Acaba kaç saat kaldı, Tv açılacak mı, Laptop arabanın ABS sistemini bozar mı ? Bir dakika. Bozar mı? Bozmaz herhalde. Yok canım bozmaz. Korktuğumdan değil ama kapatıyım bari.